Zagubiona suwerenność

Klasycznie rozumiana suwerenność, jaka była fundamentem relacji międzynarodowych jeszcze w XX w., wymaga istnienia po stronie państwa dwóch przesłanek: wolności określania zakresu swoich kompetencji oraz utrzymania supremacji władzy. W tym ostatnim przypadku chodzi o samowładztwo, całowładztwo i jednolitość władzy na terytorium państwowym. I o ile w klasycznych relacjach międzypaństwowych niektóre braki w tym obszarze da się uzasadnić, to w przypadku integracji europejskiej pojawia się problem – wszystkie przesłanki suwerenności są niedotrzymane.

Patrz: Mariusz Muszyński: Zgubiona suwerenność – rp.pl